In een vorige bericht ging ik in op de waarde van een ansichtkaart. Hier vertel ik nu meer over, met onder meer iets over gelopen of niet gelopen kaarten, en de tijd dat men berichten alleen op de voorkant van een ansichtkaart mocht schrijven.
Een gelopen ansichtkaart
Voor de meeste liefhebbers is het belangrijk dat de kaart ‘gelopen’ is, hoewel ‘niet gelopen’ kaarten bijna net zoveel waard kunnen zijn. Gelopen betekent dat de oude ansichtkaart verstuurd is. Als er nog een postzegel met stempel (of meerdere), aanwezig is, is de kaart voor een groot deel van de verzamelaars nog interessanter. Indien de kaart geen enkele beschadiging heeft, en dat komt natuurlijk bij een verstuurde kaart weinig voor, heeft deze een hogere waarde. Beschadigingen zoals een scheurtje, een vlek, albumafdrukken in de hoekjes, knikjes en dergelijke zorgen ervoor dat er minder belangstelling voor een kaart kan zijn.
Schrijven op de voorzijde
Voor 1906 mocht op de achterkant van prentbriefkaarten alleen maar het adres worden geschreven en moest een eventuele boodschap op de voorzijde worden geplaatst op een witte rand onderaan de kaart en soms links of rechts naast de afbeelding. Het is dus gemakkelijk een kaart van voor 1906 te herkennen; in verzamelaarskringen spreekt men dan over een ‘witbander’. Vanaf 1906 mocht er op de voorkant niets meer worden vermeld en kwamen de adressering en een eventuele boodschap op de achterkant te staan. Het kan heel boeiend zijn de geschreven teksten op gelopen ansichtkaarten te lezen. Lief en leed staan erop vermeld en soms schreef de afzender volgens afspraak een minuscuul boodschapje en plakte daar een postzegel overheen; alleen de geadresseerde mocht weten wat daar stond; uiteraard betrof het meestal liefdesverklaringen.
Zeldzaam en niet gelopen?
Niet gelopen ansichtkaarten zijn dus niet verzonden en meestal in nieuwstaat, hoewel ook deze kaarten feilen kunnen hebben. Van niet gelopen ansichtkaarten zijn meestal meer exemplaren in omloop. Het is bekend dat van zeer zeldzame ansichten, de zogenaamde ‘topkaarten’, vervalsingen worden gemaakt, dus koop deze niet bij een onbekende aanbieder. Het is uiteraard eenvoudiger een niet gelopen ansichtkaart te vervalsen dan een gelopen exemplaar, dus let goed op!
Gevonden voorraad
Het komt overigens ook voor dat er een zogenaamde stock of voorraad ontdekt wordt. Dit is een voorraad ansichtkaarten van een uitgever of winkelier, die na het beëindigen van zijn bedrijf bewaard is gebleven en decennia later wordt teruggevonden. Uiteraard betekent dat de waarde van deze ansichtkaarten niet hoog is en dat eerder gekochte kaarten sterk in prijs zullen dalen.
Bent u specifiek op zoek naar gelopen of niet gelopen oude ansichtkaarten in de webshop van House of Cards? Vul dan de zoektermen in ‘gelopen’, ‘niet gelopen’ of ‘gaaf’ in het zoekveld links op onze pagina. Dit valt niet onder een thema.